Rozdział 15

Pff i już w domu,mruknęłam pod nosem otwierając drzwi.Kochałam Londyn,ale właśnie zbliżał się jesień.W Londynie nawet w lecie było czasami zimno,a tu jesień!Cieszyłam się ,że tu z powrotem jestem,ale czegoś mi brakowało.Co najgorsze miałam złe przeczucia!Przecież wracając,wracam do starych spraw!Boję się,że coś się zmieni,że będzie źle.Ale to tylko przeczucia,więc nie mogę się od razu zadręczać.Z Harrym układa się dobrze,więc...
                                                                              H-Otwierasz te drzwi!?-zapytał zniecierpliwiony.
                                                                              J-Tak,tak!Przepraszam.-szybko dodałam
                                                                              H-Nie,nie w tym rzecz!Po prostu każdemu jest ciężko.-powiedział z uśmiechem.
Szybko otworzyłam drzwi i weszłam do kaplicy chłopców.Nigdy jeszcze tu nie byłam,gdyż Harry zabierał mnie tylko w to cudowne miejsce,a tu...Na razie ,wszyscy zatrzymaliśmy się u chłopców,każdy był zmęczony i każdy potrzebował kogoś przy sobie.Harry który trzymał torby,szybko pogonił mnie do jakiegoś pokoju.Okazało się że to nasza sypialnia.Była duża i jasna,Hazz odłożył torby i poszedł się od świeży,do czego też zaciągnął mnie!Nawet krótki prysznic z nim ,to prawdziwy roller coaster!
Każdy z nas był bardzo głodny,a że każdy był czymś zajęty,to miałam czas na ugotowanie czegoś.Postanowiłam że zrobię coś polskiego!Nie wiem skąd pomysł,a zwłaszcza chęć by gotować.Przymknęłam na to oko i wzięłam się do roboty.Zaczęłam robić rosół,schabowe ,ziemniaki i surówkę z marchewki.Co dziwne,długo mi to nie zajęło i obyło się bez wizyt Hazzy.Ale gdy tylko skończyłam przygotowywać stół,Hazza schodził z góry.
                                                                              H-To ty mi każesz się rozpakowywać,a sama...Zrobiłaś obiad!?-powiedział zdziwiony.
                                                                              J-Zamiast tak stać,ruszyłbyś się i zawołał resztę!-szczerzyłam się.
                                                                              H-Ej...Ivy zrobiła obiad!-wydarł się na cały dom.
Harry z wielkim zdziwieniem podszedł do mnie i pocałował.Zaraz po tym każdy ,siedział już przy stole i zaczynał próbować jedzenie.Widocznie każdemu posmakowało,bo tylko się uśmiechali i przez cały czas się nie odzywali,tylko opychali.Szczerzę to ja już od dawna,stęskniłam się za typowym polskim jedzeniem.
                                                                              J-I jak!?-zapytałam,gdy każdy już kończył.
                                                                              N-Poezja.-skomentował krótko.
Roześmialiśmy się,a to przypomniało mi Agatę.Muszę ją tu sprowadzić!A no właśnie,przecież Dawid chciał zabrać mnie do Polski.Muszę tylko to powiedzieć Hazzię,tyle się działo,że nie miałam czasu!Moje rozmyślenia przerwał mi Lou.
                                                                              L-Pyszne!Naprawdę.-mówił z zachwytem.
                                                                              N-Jejku Harry,ty to będziesz miał fajną żonę.-mruknął smutny.
                                                                              H-Wiem too!-powiedział lekko się rumieniąc i całując się w policzek.
                                                                              J-Nie bój się,znajdź sobie polkę!-mówiłam ze śmiechem.
                                                                              N-A gdzie ja ją znajdę!?-pytał zasmucony.
                                                                              H-Idź na most!Jak będzie wyglądać jak z nie zrównoważoną psychicznie,to pamiętaj że to ta jedyna.-w trącił się ,śmiejąc i spoglądając na mnie.
Każdy z nas wybuchł śmiechem.Hazza był bardzo trafny i dokładny w swych pociskach.
                                                                              J-Nie bój się,ja już mam taką dla ciebie!-powiedziałam z tajemniczym uśmieszkiem,dodając-Masz mnie za psychiczną?
Spojrzałam na Hazzę pytająco.Wiedziałam że go to trochę skrępuję!Wszyscy tylko się zaśmiali i czekali na odpowiedź Hazzy.
                                                                              H-Co?Nie!Mówiłem że jesteś tą jedyną.A ty tylko słyszysz to co najgorsze.-mówił ze swym nie ziemskim uśmiechem.
                                                                              J-Kotek!...Grabisz sobie.-dodałam grożąc mu palcem.
Chłopcy tylko zrobili "Uuuu".Za to Harry,uniósł lekko moją twarz w kierunku swojej i namiętnie pocałował.Po całusie,kusząco się uśmiechnął.
                                                                              J-A o czym my tak właściwie rozmawialiśmy?-zapytałam z uśmiechem.
                                                                              N-Dobra,dobra!Wy tu sobie urządzacie teatrzyk,a ja dalej nie wiem czy ta dziewczyna będzie mi gotować.-powiedział oburzony.
                                                                              J-Taaa!Po prostu działaj urokiem.-rzuciłam szybko.
Nie chciałam się bawić w swatkę,ale Niallowi niczego nie brakowało.Co prawda,nie wyobrażałam sobie Agaty przy garach,ale Niall cudownie traktuję kobiety,więc Agata by nie miała problemu.Mam nadzieję,że byłoby coś między nimi.Chciałabym mieć ją przy sobie,jak się zna kogoś od prawie dziecka,to ciężko się z nim rozstać.Siedzieliśmy jeszcze tak chwilę,gdy nagle zadzwonił do mnie telefon.Była to moja mama,chciała bym przyjechała z Harrym na obiad ,jutro!Z tego co zrozumiałam,miała mi coś ważnego do powiedzenia.
Wróciłam do stołu,gdzie powoli każdy zaczął się rozchodzić.Na szczęście, dziewczyny były na tyle miłe,że za deklarowała że posprzątają.Złapałam Harry'ego za rękę i pobiegłam z nim na górę do naszego pokoju.
                                                                              H-Kto dzwonił!?-zapytał.
                                                                              J-Mama!Będziesz miał jutro okazję ,by wreszcie zrobić na nich wrażenie.-zaśmiałam się.
                                                                              H-Nie stresuj mnie!Dobrze,a o której?
                                                                              J-O 12/13,coś takiego.-machnęłam ręką.
                                                                              H-Skoro tak,to ciebie też trzeba spiknąć z moją rodzinką!-dodał z uśmieszkiem!
                                                                              J-Ale...Harold.-mówiłam oburzona.
                                                                              H-Haha.Co,ale?Moi rodzice nie posądzali cię, o to że mnie pobiłaś i nie widzieli cię jak się ze minął obściskujesz.-rzucił.
                                                                              J-No tak...Zgoda,ale mi się nigdzie nie śpieszy.Dobranoc!-powiedziałam szybko.
Przebrałam się w piżamę i położyłam się do łyżka,nakrywając się po samą twarz.Hazz zaśmiał się i przyciągnął mnie do siebie.Było mi ciepło i miło.Po za tym jakoś musiał się na jutro nastawić.Biedny Harry!Gdybym ja była na jego miejscu...OMG nigdy!Ale nie chcę go straszyć,bo mi jeszcze ucieknie...xD

                                                                          * * *

Stoję pod tą szafą z dobre 20 minut i nic nie mogę znaleźć.Harry chce iść do moich rodziców,a nie jechać.On mnie czasem zaskakuje,a więc skoro mamy iść muszę jakoś przy nim wyglądać.Po długich poszukiwaniach,wygrzebałam to

!W końcu co się miałam stroić,idziemy przecież do moich rodziców.Gdy zeszłam na dół,czekał tam na mnie zniecierpliwiony Harry.Hazz miał na sobie zwykłą bluzkę i ciemne rurki.Jak tylko mnie zobaczył uśmiechnął się,tak bardzo kochałam gdy się uśmiechał....;3
                                                       H-Mówiłaś,że mam się nie stroić.Więc spróbowałem.-mówił przejęcie.
                                                       J-Wyglądasz ślicznie.I przecież to tylko wypad do moich rodziców!A ja nie lubię się stroić,dobrze o tym wiesz.Co prawda idąc z tobą powinnam wyglądać lepiej,ale...-trajkotałam.
                                                       H-Przestań,a kim ja takim jestem,co?Jednym z wokalistów w zespole?I to czyni mnie już innym?A po za tym,ty zawsze jesteś piękna.Czy tego chcesz czy nie.-dodał ze spokojem całując mnie w czoło.
Hazz był naprawdę cudowny,kochałam to w nim,ale od jakiegoś czasu był inny.Zaraz po tym wyszliśmy z domu i zaczęliśmy powoli podążać w stronę mojego domu.Droga była spora,ale co to dla nas.Harry chwycił mnie za rękę i szedł tak ze mną cały czas,od czasu do czasu mnie do siebie przytulał.To było słodkie,ale on nigdy tak nie robił.Pytanie dlaczego,przecież ja się niczym nie różniłam od jego byłych...chyba!?
                                                       J-Harry.-wypaliłam.
                                                       H-Tak.-powiedział.
                                                       J-Dlaczego ty mnie traktujesz inaczej?-zapytałam od razu.
                                                       H-Jak to inaczej?-zgubił się,po czym przystanęliśmy na jakimś moście.
                                                       J-Po prostu!Na przykład:zawsze gdy szedłeś ze swoimi dziewczynami i nadchodzili paparazzi,ty chowałeś je,uciekałeś,byłeś zdenerwowany i w ogóle.A gdy my byliśmy w LA,ty nic sobie z tego nie robiłeś!Uśmiechałeś się,a gdy oni zaczynali cię irytować,to po prostu mnie pocałowałeś i zacząłeś gdzieś biec!Nie mówię,że to jest złe,ale dziwne.tak samo teraz,złapałeś mnie za rękę,przytulasz mnie,chcesz iść spacerem!Nie rozumiem ciebie.-mówiłam zakłopotana.
Harry uśmiechną się i patrzył się na mnie zdziwiony.
                                                       J-Posłuchaj,nie chcę cię do czegoś zmuszać,jeśli to robię!Rozumiesz??-wtrąciłam ponownie.
                                                       H-Nie traktuję cię inaczej.Traktuję cię tak,jak na to zasługujesz.Posłuchaj,ty jesteś inna niż one wszystkie,dla tego tak to wygląda,a nie inaczej.Ty jesteś prosta,zwyczajna!Przy tobie czuję się jak ja,a nie jak jakiś celebryta.Gdy jestem z tobą ,mogę traktować cię    jak normalny chłopak.Nie wiem czy coś rozumiesz,ale ty jesteś wyjątkowa.To co do ciebie czuję,jest inne niż do tej pory.Wiem jaka jesteś i to mi się podoba,wiem co lubisz i nie chcę by przez moją osobę coś cię ominęło.Po prostu nie chcę cię stracić!-tłumaczył się z przejęciem.
Zatkało mnie!Kompletnie nie wiedziałam co mam mu odpowiedzieć.To było mega.
                                                     J-Wow.Zadziwiasz mnie.Nie wiem co powiedzieć,ale cieszę się że tak to wygląda i że tak się starasz.To jest piękne,teraz chociaż wiem,że warto było zrezygnować.Kocham cię i gwarantuję że mnie nie stracisz!Nigdy nie spotkałam takiego faceta.Wiesz co jest najfajniejsze?To że to co mówisz,widać w twoich oczach.-powiedziałam.
                                                    H-Ooo jak ty przy mnie słodzisz?-zaśmiał się,dodając-Nie wiem czego tak jest,ale cieszę się z tego,że spotkałem kogoś takiego jak ty.I poczekaj z czego zrezygnować.-zapytał.
                                                    J-Widzisz masz na mnie dobry wpływ!-zaśmiałam się,mówiąc-Nie po prostu...Chodźmy już.-złapałam go za rękę i ruszyłam.
Chodzi oto że od dziecka tańczę.Gdy miałam z 3 lata,moja mam zapisała mnie na balet i na gimnastykę.Co prawda co taka 3-latka miała tam zdziałać,ale dawałam radę.Po 7 latach baletu i gimnastyki,postanowiłam wziąć się za taniec.Zaczęłam tańczyć co się dało.Uczyłam się tańczyć rumbę,jiva,sambę,salsę,tango i pasodoble.Kochałam taniec,taniec dla mnie był i jest jak powietrze.Harry ,że ma mało czasu,nie mogłam sobie pozwolić na taniec.Taniec jest tak jakby wstawać rano i robić to co się robi,tak rutyna!Zjada naprawdę bardzo dużo czasu.Nie chciałam mówić Hazzie jak jest ,by się nie martwił  że mnie hamuje.Wolałam to przetrawić.Hazz nigdy nie był tak inny i szczęśliwy.Rozmyślając tak,doszliśmy do domu.
                                                    J-Hej.Jesteśmy.-powiedziałam zamykając za nami drzwi.
                                                   M-Hej,hej.Siadajcie.-mówiła zapraszając nas do salonu.
Harry był trochę skrępowany i cały czas coś do mnie szeptał,zaś ja go tylko uspokajałam.Okazało się, że mój tato ,bardzo zachwycił się jego tatuażami.Mama tylko przewracała oczami.Dużo się śmialiśmy i wszystko szło jak najlepiej.Na szczęście Harry'emu smakował obiad,rodzice nie przynudzali i starali się być mili,a co naj ważniejsze nie było Arl.Powoli zaczęliśmy się zbierać,a ja bałam się,co rodzice dowalą na pożegnanie.
                                                   J-To my już powoli idziemy.-powiedziałam zbliżając się do drzwi.
                                                   T-Uważajcie na siebie.-dodał na koniec.
|                                                  M-Och,muszę przyznać,że na początku byłam przeciwna byś umawiała się z gwiazdką.-mówiła z uśmiechem.Ja zrobiłam plam face,a Harry tylko się lekko zaśmiał.-Ale jak nie wyglądasz,jak oprawca i nie rozbierasz naszej córki,to jesteś super.-mówiła wciąż się uśmiechając,a Hazza cały się z buraczył.-Więc skoro masz przy sobie ,takiego adoratora  to możemy spokojnie cię zostawić.-skończyła.
                                                   J-Jak to,zostawić?Nic nie mam przeciwko,ale gdzie znowu.-zapytałam zdziwiona.
                                                   M-Do Polski.Arl powiedziała że nie chce się tu uczyć.Będziemy mieszkać u babci i przyjeżdżać jeśli będziesz chciała.A jeśli nie to możesz jechać z nami.-powiedziała.
                                                  H-Nie,nie,nie!Ja się nią zajmę.-powiedział tuląc mnie do siebie,a mam uśmiechnęła się.
                                                  T-To papa.-rzucił i zamkną drzwi za nami.
                                                  J-I jak ci się podobało?-zapytałam
                                                  H-Myślałem że będzie gorzej.-odetchnął.
                                                  J-Hahaa.
Droga do domu,przy moim skarbie minęła momentalnie.W domu nikogo nie było,pewnie każdy poszedł się zabawić lub odpocząć.Hazz od razu się podejrzanie uśmiechną i łapiąc mnie w tali,szybko przyciągną do siebie.
                                                 H-To przeznaczenie.-wymamrotał,całując mnie po szyi
                                                 J-Mało ci?-zapytałam.
                                                 H-Ciebie?Zawsze!-powiedział tak cudnie,że miękłam.
Zaczęłam do całować,a jego ręce w sekundzie ,znalazły się pod moją bluzką.Harry powoli zaczął mi ją ściągać i coraz zachłanniej całować.Nagle do domu wparowali chłopcy.Harry zrezygnowany,opuścił mnie i spojrzał na chłopców jakby miał  ich zaraz za szlachtować.Gdy się na to patrzyłam,wybuchnęłam śmiechem.
                                                  L-Haha!Oj Hazz,ty i tak źle nie masz!-powiedział.
                                                 H-No tak,ale....-nie dokończył.

Zaraz po tym chwycił mnie i szepcząc na ucho zapytał-"Masz jeszcze ochotę?".Ja przegryzłam wargę,jego głos i to w jaki sposób mnie dotykał....awwww.Kochałam go jak dzika....Haha.Szybko dodałam-"O każdej porze dnia i nocy".Hazz roześmiał się i kazał mi współpracować.Przytaknęłam i podążyliśmy na sofę,do chłopaków.Nie wiedziałam o co mu chodziło,bo siedzieliśmy i gadaliśmy jak zwykle,ale szybko zrozumiałam.Harry miał fazę tak jak ja!Ja miałam gdy się nie wyspałam,a on jak sobie nie ulżył....xD.Nasza faza polegała na tym,że robiliśmy głupie rzeczy i z byle czego się śmieliśmy.A jak na ten czas to było trafione.Siedzieliśmy spokojnie,gdy nagle Hazz z uśmieszkiem położył mi rękę na kolanie.Po czasie zrobiłam to samo,po czym Harry szedł wyżej,więc ja też nie mogłam być gorsza.Chłopcy się na nas dziwnie patrzyli,a my śmieliśmy się z nich.Harry trzymając rękę w tzn,"Strefie X",odwrócił się do mnie i zaczął śmiać.Chłopcy wywalili oczy i pytali się co dziś braliśmy,ale nam to nie przeszkadzało.Po chwili Harry pokazał mi język,więc ja mu też,z chwili na chwilę zaczęliśmy się całować.Hazz wydawał przy tym dziwne odgłosy,czym ja mu zawtórowałam.Każdemu z nich opadła kopa i krzycząc coś do nas,że jesteśmy nie wyżyci wyszli z domu jak oparzeni.Gdy tylko trzasnęły drzwi,ja wraz z Harrym zaczęliśmy płakać ze śmiechu.Hazz zaczął nabijać się z ich min.A ja z naszego zachowania.

                                                 H-Haha!I jak szybko można się ich pozbyć,a wystarczy tylko współparacować.-powiedział poważnie.
                                                 J-Mój kochany,mądry skarb.Widzę,że co do tego to jesteś doświadczony.-rzuciłam z pytającym wyrazem twarzy.
                                               H-Ten plan miałem od zawsze w głowie.I zawsze mówiłem,że jak ktoś mi przeszkodzi,a będę mieć naprawdę zajebistą dziewczynę to muszę to zrobić.-powiedział z kuszącym uśmieszkiem.
|                                               J-Ooo,ale żadna poprzednia nie chciał.-powiedziałam robiąc smutną minkę.-Wiesz napisz o tym poradnik,poradnik na temat "Strefy X".Z twoją wiedzą zarobił byś miliony.-zaśmiałam się.
                                               H-Nieeee,bo żadna nie była tego warta i o cenię twoje zdanie.-roześmiał się.
Ja go tylko pocałowałam,a on od razu sobie przypomniał.
                                               H-A więc teraz przejdźmy do konkretów.-powiedział dominując na de mną.
Kochałam z nim spędzać czas i z jego główką myślącą można by powiedzieć,że tylko o tym,choć tak naprawdę tak nie było.Cały wrzesień właśnie tak mijał na zabawie.Chodziliśmy na zabawy,a Harry z dnia na dzień ,zdawał się być co raz to bardziej weselszy.Nasze towarzystwo,zadawało się nam nie nudzić!Aż do pewnego telefonu,który zniszczył wszystko!

                                                                   * * *

Przez ten cały wieczór ,strasznie nam się nudziło!Był październik,robiło się zimno i to nas hamowało.W domu nikogo nie było,tylko my!Harry zaś nie przestał myśleć,włączył jakiś lokalny program z muzyką i zaczęliśmy parodiować zachowanie gwiazd w ich teledyskach.Było super,gdy nagle do Harry'ego zadzwonił telefon.Hazz pobladł i wyszedł na rozmowę,po 30 minutach wrócił i............................................................